Czas płynie jak rwący potok...

Dni mijają niby spokojnie (jak to na wsi bywa) a jednak zdawać by się mogło, że z prędkością światła.
Jak sięgam pamięcią wstecz to przecież wszystko działo się bardzo niedawno a dziecko już takie duże, mąż jest mężem już szósty rok :)
Właśnie z tej okazji, czyli naszej rocznicy ślubu i Wojtka urodzin odbyła się micro-imprezka. Micro ponieważ, chodź w zacnym gronie, to tylko w naszym rodzinnym :). Oczywiście wcale to nie znaczy, że ma być mniej miło i uroczyście!

Było zatem i miło i tortowo :)))
Łapiąc słoneczne promyki, delektowaliśmy się na świeżym powietrzu prostymi pysznościami zrobionymi na prędce.
Miłą niespodzianką dla moich bliskich był tort, który zrobiłam w tajemnicy, dosłownie w 15 min. :)
Do tego muszę przyznać, że był to tort jeden z lepszych jakie jadłam!!!

Arbuzy uprawiam pierwszy rok, zjedliśmy już z 8-10 sztuk. Zostały jeszcze trzy a ja już myślę o tym, że w przyszłym roku koniecznie muszę powtórzyć arbuzową akcję.
Do takiego tortu najlepszy byłby arbuz bezpestkowy, lecz zaręczam, że pestki to pikuś przy całości :)
Jeśli macie taką możliwość to musicie taki tort zrobić a Wasze dzieci na pewno będą popiskiwać z zachwytu tak jak Zuzia :)
Dodatkowo można zjeść dwie albo trzy porcje... taka z niego pychota. W dodatku jest bardzo lekki, co szczególnie dzieci uwielbiają.

Bardzo lubię takie spontony, bez planowania, zakupowania i całego ogólnego rozgardiaszu. Ot tak relaksacyjnie... :)

A czas dalej płynie i już niedługo kolejne święta i kolejne zaliczone latka i znowu zima i Nowy Rok i kolejne święta... i tak dalej... itd...

Uściski ślę dla Was (bo tortu przesłać nie mogę, a szkoda).
Mężatka, lecz Panna - bZuzia  ;)