recykling - przez małe "er" ;)

Mimo tego, iż jestem niska, zdarza mi się czasem sięgać wysoko ;)
Dokładnie mówiąc, chciałam zetrzeć kurz z szafy u Zuzi. Gdy wdrapałam się (jak na mnie) bardzo wysoko, okazało się, że na szafie w samym kąciku spoczywa puste pudełko. Uwierzcie mi, ja go tam nie położyłam!?
Znalezione nie kradzione, przywłaszczyłam je sobie od razu z myślą o przeróbce bo od pierwszego spojrzenia wiedziałam co z pudełka da się wykrzesać - segregatory. A że recykling to moja trzecia siostra ;) podkasałam rękawy i wzięłam się do roboty. Do obiadu była jeszcze chwila, zresztą zupka już bulgotała na kuchence, zatem miałam chwilę dla siebie.

 Z tapetowania ścian zostało trochę tapety, przydała się właśnie teraz :) Oprócz niej miałam schowaną głęboko, ze względu na ładne kolory, torebkę. Klej z pistoletu (na który w dalszym ciągu nie mam pozwolenia ;), nożyce, ekierka, długopis i wsio :)
Przy pomocy tak mało istotnych rzeczy stworzyłam dwa segregatory. Po prawdzie przy następnych będę mądrzejsza o parę błędów które popełniłam, jednak nie ma co narzekać, ponoć darowanemu koniowi się w zęby nie zagląda :)
Nie wiem jeszcze gdzie staną, co w nich się znajdzie, ale kolorystyka jest w pełni moja :) Gdzieś je na pewno upchnę :)

No i do obiadu zdążyłam się wyrobić z całym mętlikiem. I kurz z tarty z szafy. Pełnia szczęścia :)

Pozdrawiam recyklingowców z prawdziwego zdarzenia ;)
bZuzia

P.S. Gdyby chodziło po głowie komuś pytanie: "Dlaczego znowu kokardki?"
       Od razu odpowiadam:
- bo bardzo lubię kokardki,
- bo musiało coś zakryć napis i zagięcie,
- bo tak i już ;}