Z nosem przy szybie...

Jako wielka miłośniczka ptaków, już z nastaniem jesieni zastanawiałam się czym to ja będę karmiła te latające stworki. Pieczołowicie zbierałam i zamrażałam słoninkę, czy zsypywałam resztki niepotrzebnych nasion po to aby zimą ptaszki je ze smakiem wcinały :)
Zakupiłam nowy śliczny karmnik no i czekałam na zimę. Jak to z tą zimą do tej pory było to każdy dobrze wie, dlatego ptaszki pewnie jakoś sobie radziły. Co prawda było u nas biało przez parę dni dlatego myśląc, że to na dłużej, zaopatrzyłam ptasią stołówkę w skrupulatnie zbierane pokarmy. 
Poczęstowały się odrobinę, lecz wielkich nalotów nie było. Potem wyszło słońce, stopniał śnieg i stwierdziłam, że w takim razie znowu muszą sobie radzić same.

No i dzisiaj przywiało śnieżycę jakich mało :) 
Nie czekając ani chwili wzięłam co nieco i "poleciałam" z przysmakami, żeby tylko nie pomyślały, że o nich zapomniałam.
Co potem się działo...standard, nos przy szybie, nieruchomość wielka, żeby obserwowanych nie spłoszyć... i uciech na buzi :)
Przyleciały!
Na razie sikorki, lecz mam nadzieję, że jak zwykle wiadomości o jedzonku się rozniosą wśród latających i będziemy podziwiać również inne ptaszki. 

Marzy mi się dobry obiektyw do śledzenia ptaków, ale na razie mam co mam. Jednak marzenia są przecież po to żeby je realizować... ;)
Zdjęć ptaszków niestety jeszcze nie mam, bo strasznie mi szyby zaśnieżyło i nic nie było by widać. Nie omieszkam tego nadrobić w przyszłości ;)

U Was pewnie też biało!? No i fajnie! Tak ma być, bo dziecki w ferie bałwany muszą lepić :)

Do następnego...
bZuzia